Żywotność łańcucha jest zróżnicowana. Zależy ona przede wszystkim od warunków pracy determinowanych głównie przez obciążenie i temperaturę pracy, ale także przez obecne zanieczyszczenia i agresywność środowiska. Łańcuch jest typowym mechanicznym elementem eksploatacyjnym i jak każdy inny taki element, musi być poddawany regularnej kontroli wizualnej. Najważniejszą cechą sprawdzaną w jej trakcie jest jego wydłużenie, a oprócz tego naprężenie i jakość smarowania oraz obecność efektu wadliwego śladu, czyli skutek źle ustawionych kół łańcuchowych. Długość łańcucha to iloczyn wartości podziałki i liczby ogniw. W warunkach eksploatacyjnych nie ma zwykle możliwości zmierzenia całego łańcucha, a pomiar pojedynczego elementu byłby niemiarodajny, więc konieczne jest wykonanie pomiaru odcinka długości 30-40 ogniw. Obciążenie nie powinno powodować istotnych zmian w pomiarze. Równie istotne jest sprawdzanie naprężenia. Zakłada się, że statyczna siła naprężająca powinna odpowiadać 5% rzeczywistej siły rozciągającej w czasie pracy. Może być ona uzyskiwana przez automatyczne elementy naprężające lub uzyskiwana poprzez przesuwanie kół łańcuchowych. Dopuszczalne jest także skracanie łańcucha poprzez usuwanie jego ogniw. Kontrola nie może pomijać kół łańcuchowych. Jeśli wykazują one cechy zużycia, ale nie są one na tyle duże, by konieczna była wymiana, należy zwiększyć częstotliwość kontroli ze względu na możliwość pojawienia się dodatkowego zużycia łańcuchów ze względu na nieoptymalny sposób pracy kół.